Vraag:
Ik begrijp dat een vrouw in de Hanafi madhab niet het gebed kan leiden van een groep vrouwen. Volgens wat iemand me verteld heeft, is het makruh tahrimi. Ik heb mijn moeder hierover geïnformeerd. Hierna was ze een keer met een groep vrouwen die haar vroegen het gebed te leiden. Ze weigerde en zei dat het Makruh is in de Hanafi madhab. Een andere vrouw die daar was, zei dat Aisha (ra) het gebed van een groep vrouwen heeft geleid, dus waarom zouden zij dat niet moeten doen? Ik vroeg me af of ik de daliel kan krijgen over waarom de vrouw niet het gebed van een groep vrouwen kan leiden.
Antwoord:
In de Naam van Allah, de meest Genadevolle, de meest Barmhartige
Op gezag van Aisha (Moge Allah tevreden met haar zijn), heeft de Profeet ﷺ gezegd:
‘’Er is geen goeds in het gezamenlijk gebed van vrouwen*’’
Ahmad en Tabarani in Awsat
Tegelijkertijd is door Rayta overgeleverd dat Aisha (Moge Allah tevreden met haar zijn) hen heeft geleid in het gebed en zij tussen hen stond tijdens een fard gebed. (Imam Abdul Razzaq in zijn Musannaf)
Imam Zafar Usmani legt de twee Ahadith uit door te zeggen dat de eerste overlevering de algemene afkeurenswaardigheid aangeeft van het gezamenlijke gebed van vrouwen. Het leiden van het gebed door sayyidah Aisha, wat genoemd is in de hadith erna, toont aan dat het in sommige gevallen toegestaan is en om vrouwen de juiste methode van het gebed te leren.
We ontkennen niet dat het toegestaan is, in de zin dat als zij gemeenschappelijk zouden bidden, we zouden zeggen dat hun gebed geldig is. (Imam Zafar Usmani, I’la al-Sunan 4: 215) Zonder zo een reden, zou het makruh tahriman zijn, [Maraqi al-Falah, Hashiyat Ibn Abidin] omdat het ingaat tegen hetgeen wettelijk is vastgesteld, welke inhoudt dat vrouwen beter alleen kunnen bidden (normaal gesproken zou dat voor hen zijn dat zij thuis bidden) of achter een groep mannen.
De Hanafi imams merken ook op dat als het een algemene aanbeveling zou zijn of iets dat algemeen toegestaan is, de vrouwelijke metgezellen van de Profeet ﷺ, die er het meest op uit waren om Allah’s tevredenheid te verkrijgen, dit zouden hebben overgenomen als een wijdverspreide handeling. Er is echter niets dat aantoont dat dit het geval was, waaruit de Hanafi’s (en vele andere mujtahids van de salaf) begrepen dat de overleveringen over dat het toegestaan is, de uitzonderlijke gevallen tonen, zoals hierboven uitgelegd, en niet de regel.
Het is ook belangrijk om te begrijpen dat de aard van de wettelijke verantwoordelijkheid verschilt tussen mannen en vrouwen. Hetgeen het beste is voor mannen is niet noodzakelijkerwijs ook het beste voor vrouwen, en ook andersom. En allen zijn opgedragen om de tevredenheid van Allah te verkrijgen, zoals Hij van hen wil.
En Allah weet het beste.
Shaykh Ilyas Patel en Shaykh Faraz Rabbani
Bron:
http://seekershub.org/ans-blog/2011/07/09/an-explanation-of-the-hanafi-schools-position-on-womens-congregational-prayer/