Het Islamitische geloof is niet onbekend met beproevingen en moeizaamheden. Dit is het eerste deel van een serie artikelen over depressie vanuit een Islamitische perspectief. Het komt uit de "Mental Health Workshop - An Islamic Guide to Dealing with Depression" van Ustadh Amr Hashim.
Niemand is immuun voor gevoelens van mentale onrust, verdriet, teleurstelling, angst enzovoort. Depressie is een voornamelijk Westerse term. Het is een hele moderne term. Het is een psychiatrische of psychologische term. Echter, het concept bestaat al zolang de mensheid bestaat.
Depressie is iets waar we allemaal verwant mee zijn. Het is verdriet op maximaal niveau. Angst is ook een universele menselijke ervaring, die verlammende en pathologische niveaus kan bereiken.
Depressie en Stigma
Er zijn veel misvattingen over deze onderwerpen in de moslimgemeenschap. Er is vaak een groot stigma rondom het spreken over dit onderwerp. We moeten hier voorbij zien te komen. Het is belangrijk voor ons bestwil. Het is belangrijk voor de bestwil van onze naasten.
Als gemeenschap moeten wij stoppen met het belemmerd of terughoudend voelen over het spreken over geestelijke gezondheid. Dit zijn echte zaken. Ze beïnvloeden mensen, en ze bouwen op als niemand erover praat.
Wanneer het op een juiste manier gedaan wordt, lost praten veel problemen op. We moeten over deze onderwerpen kunnen praten binnen onze gemeenschap, omdat ze vaak verborgen worden gehouden, wat de problemen alleen maar erger maakt. Iets wat makkelijk oplosbaar is zou op die manier een serieus probleem kunnen worden.
Depressie Ophelderen
De mens bevindt zich van nature in een staat van vreedzaamheid. Die vreedzaamheid kan verstoord worden, wat resulteert in een gevoel van onrust. Dat gevoel is erg normaal.
Denk aan de fase in de baarmoeder, de fase waarin je als een foetus in de baarmoeder omhuld zit. Je bent in zo’n staat van vreedzaamheid, dat je niet eens weet dat je iets nodig hebt. De foetus wordt verzorgd via de baarmoeder van de moeder. Wanneer de baby geboren is, wordt de staat van vreedzaamheid verstoord door een gevoel dat iets niet klopt.
Hetgeen wat niet klopt is dat de baby geen zuurstof meer krijgt vanuit de placenta en de navelstreng. De baby heeft nog nooit geademd. Er is bewustwording van het feit dat er iets mis is, en het lichaam neemt het over. De baby doet "Ahhh" en haalt zijn/haar eerste adem.
Na die eerste adem keert de staat van vreedzaamheid weer terug, en laat de baby ons weten dat hij/zij is aangekomen door een schreeuw te geven. Het eerste gehuil van een baby. Dit is de aard van de mens, al geïllustreerd in iets simpels als ademen.
Inademen, voelen, uitademen. Als je niet nog eens inademt, voel je dat er iets mis is.
Een van de simpelste manieren om met angst en verdriet om te gaan is door diep en langzaam in en uit te ademen. Laat het los.
Naar verluidt zei onze meester Ali: "Deze wereld is twee dagen, een dag voor jou en een dag tegen jou." Een dag waarin alles goed gaat, en een dag waar er maar niets goed lijkt te gaan.
Het eerste wat je moet proberen te begrijpen is wanneer dat gevoel van onrust (het gevoel dat er iets niet klopt) niet meer verdwijnt. Je voelt je gevangen. Dat gevoel verlaat je niet en het begint op te bouwen. Je vraagt je af of het ooit nog zal verdwijnen.
Tekenen van Onrust
Dingen die je normaal blij maken, maken je niet meer blij. Je hebt moeite om te slapen. Je hebt geen eetlust meer. Je vindt het lastig om op dingen te concentreren. Je vindt het moeilijk om jezelf te motiveren om dingen te doen.
Dan weet je dat er iets aan de hand is. Er kan sprake van een gevoel van angst of ontzetting zijn, die je maar niet verlaat. Misschien kan je het niet plaatsen. Jouw lichaam reageert alsof er een gevaar in je buurt is, alsof er een leeuw is waar je of tegen vecht, of van wegvlucht. Maar er is in werkelijkheid geen sprake van gevaar. Toch vertelt je lichaam dat er iets mis is, waardoor je op je hoede blijft. Dat gevoel van toenemende spanning, waarbij je nergens goed grip op krijgt: dat is hoe je weet dat er wél iets mis is.